Ontvang waardevolle tips over spelen, speelgoed en opgroeien met je kind. Blijf op de hoogte over nieuws in onze webwinkel en onze winkel in Noordwolde (Fr). Schrijf je in voor een avontuurlijke nieuwsbrief!

Ontvang de laatste updates, nieuws en aanbiedingen via email

Abonneer
  • Lorem ipsum

Je voelt dat jouw keuze echt is!

16 Jan 2015
door Sacha Grootenboer

Het is de derde keer dat ik in een zoektocht naar een passende middelbare school van een van mijn kinderen ben beland. De jongste, mijn dochter van 10, gaat komend schooljaar naar de middelbare. Een jonge tiener waar de eerste pubertijdsverschijnselen al lichtjes te zien en te merken zijn.
Een heerlijke, lieve, doortastende, doorgaans zelfverzekerde en op haar gevoel afgaande meid. Soms onzeker door verstoringen van buitenaf. Dan weer recht op haar doel af. Ze weet dat haar keuze altijd wordt gerespecteerd, wat het ook is. We wijzen haar hooguit op andere mogelijkheden. Ze voelt dan ook nooit de behoefte om haar gelijk te halen, tegen ons aan te schoppen of ergens onderuit te komen. Hier mag ze zijn wie ze gewoon in alle eenvoud is. We leren haar om dat ook buiten de deur zo vol te houden!
 
Gisterenavond gingen we naar de enige door haar uitgekozen school. De Vrije School! Tegen het zere been van veel mensen. We worden er op veroordeeld. “Je moet toch meer keuzemogelijkheden meegeven. Dat bepaal jij toch en niet je dochter!” In ons geval bepaalt mijn dochter! Dat kan ze heel goed zelf, bepalen wat zij in haar leventje wil. Ze volgt haar gevoel.
Haar gevoel staat vast. Een zoektocht over internet heeft ze systematisch uitgevoerd. Geen andere school had zoveel leuke vakken, over geen andere school hoorde ze zoveel positieve verhalen. Ik ken haar, weet hoe het werkt en had haar dus ook al ingeschreven.
 
We komen de school binnen en we krijgen een rondleiding  en wat proeflessen. De leerlingen kregen een mogelijkheid deel te nemen aan een leerlingenforum, wij aan een ouderforum.
 
Ik begrijp haar keuze en voel zelf ook dat dit de beste oplossing is voor een zeer jonge achtste groeper, in wie ik diverse creatieve talenten verscholen zie liggen, maar ook weet dat ze cognitief een hoge lijn aantikt.
 
Dit ouderforum gaf mij een zeer goed gevoel en sloot elke discussie over wel of niet!
Voor in de klas zaten diverse leerlingen, natuurlijk goed door de school uitgekozen, zoals een zorgleerling, een VMBO-er twee HAVO leerlingen en twee VWO leerlingen. Leerlingen die net op school zaten, enkel jaren of in hun voorlaatste jaar. Ook een leerling die vanuit een reguliere school was overgestapt deed zijn woordje.
 
Toch merkte ik dat wat ze zeiden, de antwoorden die ze gaven op vragen redelijk uit het hart kwamen. Totdat een ouder de vraag stelde: “ Waarom heb jij voor deze school gekozen en wat vind je er zo fijn aan” De 5 VWO-er die de vraag gesteld kreeg gaf direct een recht uit het hart komend antwoord!
 
“Op de basisschool moesten we altijd verhaaltjes schrijven, of projecten maken. Ik kreeg altijd mijn verhalen en schriften terug met rode strepen vanwege de vele taalfouten.
Toen ik hier op school kwam kreeg ik mijn verhaal terug met een goed cijfer. Hier deed mijn verhaal ertoe en niet de fouten! Toen ontdekte ik dat ik eigenlijk heel goed was in het bedenken en schrijven van verhalen. En dat een ander ze ook waardeerde. In overleg met mijn leraar Nederlands ben ik toen gaan werken aan mijn spelling en grammatica. Nu gaat ook dat heel goed”
 
Ik moest bijna huilen van geluk! Wat fijn voor deze leerling! Het was ook zo herkenbaar. Ik voelde gewoon de pijn die sommige leerlingen kunnen voelen als ze niet worden erkend in hun talent en alleen worden beoordeeld op hun fouten. Na inmiddels 19 jaar ervaring op diverse scholen met drie verschillende kinderen, mijn eigen schoolervaring en natuurlijk mijn visie op duurzaam opgroeien, thuis en in het onderwijs, weet ik dat dit zo klopt!
 
Ik schreef graag. Maar dat werd letterlijk onderdrukt door inderdaad de rode strepen, de grammaticale- en spellingfouten en de druk die werd gelegd op de prestatie van een beter en hoger cijfer op dat vlak.
Tot ik in de 3e van de Middelbare school een kei van een leraar kreeg voor Nederlands.
Een lieve man met een luisterend oor. Hij kon goed uitleggen, was humoristisch, gaf leuke inspirerende lessen en bleek vooral geïnteresseerd in de talenten van zijn leerlingen.
 
We kregen een opdracht om een boek te lezen en dat boek te vergelijken met een gedicht. Zowel over de schrijver als over het geschrevene moest een verslag worden gemaakt en je moest overeenkomsten zien te vinden tussen tekst en schrijver.
 
Dit was de leukste opdracht voor Nederlands ooit, vond ik. Uren heb ik gezeten aan dit nog steeds in mijn bezit zijnde verslag. Ik las, schreef, vergeleek en analyseerde. Daarna ging ik er met mijn beste kennis voor wat betreft grammatica en spelling overheen. Ik vond dit zo leuk, dat ik al gaandeweg dit verslag ook mijn kennis hierover verbeterde.
Ik leverde het in. De leerkracht gaf mij een vette knipoog toen ik het terugkreeg met een vette NEGEN!
 
Na school kreeg ik een compliment over dit fantastische verslag en ook over de verbetering van mijn spelling. Hij vroeg of ik soms een keertje met hem de fouten wilde doornemen zodat ik het vast beter zou gaan begrijpen. Maar op het cijfer had het geen enkele invloed gehad.
 
Dit is één van de weinige positieve herinneringen die ik heb aan  mijn schooltijd. Maar wel eentje die me altijd is bijgebleven, waaraan ik mijn inzichten heb ontleend, en waaraan ik nu nog steeds voel en waarvan ik nu nog steeds weet dat fouten benadrukken in het onderwijs, beoordelen met cijfers op starre aan te leren cognitieve vaardigheden, niet werkt.
 
Leg gevoel in iets, haal het enthousiasme naar boven, benader het zoals deze leerkrachten hebben gedaan en je hebt een beter leer- en leefklimaat in de school en zeker weten ook daarbuiten!
 
Als we thuis komen, is de al genomen beslissing bevestigd. "Mam, het is gewoon een goede school voor mij!" Ze gaat dus naar de Middelbare Vrije school. Ik denk een voor haar prachtige keuze. Geen goede of foute keuze. Want mocht het anders lopen, dan is het nooit te laat om je keuze te herzien! Dat weet ze ook en maakt dat ze haar eigen beslissingen zonder zorgen neemt!
 

Wees de eerste om te reageren...
Laat een reactie achter