Slaapdronken van een nacht vliegen neemt Uil op weg naar huis de verkeerde afslag. Zonder dat ze het doorheeft, belandt ze zo op een zolder.

Daar wacht ze het krieken van de dag af. Maar de zon komt maar niet op. Uil begint zich ernstig zorgen te maken. Hoe kan de wereld zonder zon?

Wat Uil niet ziet, maar de kijker wel, is dat de zon buiten opgaat en door het vensterraam naar binnen piept. Pas als het licht een spiegel bereikt, krijgt ook Uil het in de gaten.

Peter-Paul Rauwerda zet een prachtig prentenboek neer in de magische stijl die we kennen uit De sterrenkijker van Beatrijs Oerlemans. Elk kind (en iedere volwassene) zal meeleven met het innemende uiltje en tegelijkertijd genieten omdat hij ziet wat Uil niet ziet. Een heerlijk filosofisch prentenboek om lang in te bladeren en over na te praten.